به نقل از «مهر»

کتاب بررسی و نقد تفاسیر عرفانی منتشر شد

تاریخ انتشار: ۵ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۶۷۲۴۶

به گزارش خبرگزاری مهر، کتاب بررسی و نقد تفاسیر عرفانی اثر حجت‌الاسلام محمدعلی اسدی نسب در گروه مطالعات قرآن و حدیث پژوهشکده حکمت و دین‌پژوهی پژوهشگاه و توسط سازمان انتشارات به زیور طبع آراسته شد.

تفاسیر عرفانی بر محور هدف اصیل قرآنی «توحید» بنا شده‌اند؛ آشنایی با این نوع تفاسیر در واقع آشنایی با منابع فهم حقیقت قرآنی است؛ صاحبان تفسیر عرفانی زحمات ارزنده‌ای کشیده‌اند؛ اما این تفاسیر به دلایل مختلف از جمله نوع برداشت از آیات قرآنی نتوانسته‌اند با علاقه‌مندان گرایش تفسیر عرفانی ارتباط مطلوبی برقرار نمایند؛ این اثر برای روشن‌شدن وضعیت تفاسیر مذکور و تصحیح نوع نگاه به آنها، گامی روشمند برای شناخت این گرایش تفسیری به شمار می‌آید؛ در این اثر یک بخش به توصیف، بررسی و نقد ده تفسیر مهم عرفانی اختصاص یافته است و در بخش دیگر به بررسی مبانی، روش، رویکرد و اسلوب تفسیر عرفانی معیار پرداخته است و در آخر هم براساس تفسیر مبانی و روش تفسیر عرفانی مطلوب و معیار، یک سوره از قرآن تفسیر شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در بخشی از مقدمه این اثر آمده است:

قرآن کریم، دریای بیکرانی از معارف حقانی و سفره‌ای گسترده از آموزه‌های ربانی برای تمامی انسان‌ها در هر سطح و دانش است؛ که علوم آن برای ژرف‌اندیشان، پایان‌ناپذیراست؛ کسی را نشاید از سر سفره قرآن با دستی تهی بازگردد؛ درک و تحمل عمق آن نیازمند ظرفیت و همتی عالی است چرا که حقیقت معارف آن بگونه‌ای سنگین است که اگر بر کوهی نازل ‏گردد، سنگینی تحمل و درک حقیقت و عظمت گوینده‌اش، کوه را متلاشی می‌کند، چرا که حقیقت این کتاب آسمانی تبیین توحید است و این حقیقت با گرایش تفسیر عرفانی است که آشکار می‌گردد و باید این گرایش هرچه بیشتر مورد تحلیل و نقادی قرار گیرد و نوشته حاضر متکفل بخشی از این هدف است.

انسان‌ها در مواجهه با حقیقت قرآنی و انتفاع از این نعمت روحانی بر اساس میزان ظرفیت قلبی و عقلی خود بهره‌مند می‌شوند و این راز اصلی اختلاف در تفاسیر موجود و ظهور روش‌ها و گرایش‌های گوناگون در برداشت‌های قرآنی است که تولید تفاسیر گوناگون با گرایش‌ها و مناهج مختلف را سبب شده است.

در میان انواع تفاسیر، همت عمده تفسیر عرفانی، نفوذ در لایه‌های درونی و سطوح معانی عمیق معنوی قرآن است که جز از انسان‌های هم‌سنخ آن و دارای شهود عرفانی برنمی‌آید.

در طول تاریخ، گروهی از عارفان حقیقی و یا آشنایان به علم عرفانی سلوکی و نظری، انواعی از تفاسیر عرفانی را از خود به یادگار گذاشته‌اند که زمینه‌ای مناسب برای ادامه این مسیر حقانی و تطور و تکامل آن را فراهم آورده‌اند.

اما از همان آغاز تاکنون بر سر اعتبار این نوع از تفاسیر، مجادلات فراوان درگرفته است؛ چراکه این آثار در یک سطح و با یک الگو و روشی روشن نگارش نشده‌اند؛ گاهی برخی از تفسیرهای عرفانی، آن‌چنان با ظواهر آیات قرآنی ناسازگار است که عقل هیچ انسان آگاه به مبانی استنباط را قانع نمی‌سازد؛ زیرا با هیچ قاعده‌ای از قواعد استنباط نصوص دینی سازگاری ندارد؛ گرچه در لابلای این تفاسیر نکات بس نغز و معارف به‌غایت عمیق نهفته است.

ازاین‌رو، این تفاسیر بر اساس معیارهای دینی و قواعد تفسیر و استنباط باید بررسی و ارزیابی گردد و با عنایت به قواعد مربوطه، میزان انطباق و عدم انطباق با تفسیر عرفانی مطلوب روشن گردد و این نوشته درصدد رسیدن به این هدف است تا گامی در تحقق و نگارش تفسیر عرفانی مطلوب باشد. ‌

کد خبر 5949385 فاطمه علی آبادی

منبع: مهر

کلیدواژه: قرآن کریم قرآن روحانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی قرآن کریم فاطمیه 1402 قرآن فعالیت های قرآنی معرفی کتاب سازمان تبلیغات اسلامی رژیم صهیونیستی قران آیت الله مصباح یزدی محمدامیر خوش صحبتان انقلاب اسلامی ایران حضرت زهرا فلسطین تفاسیر عرفانی تفسیر عرفانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۶۷۲۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نقد فیلم مست عشق / شکستی مفتضحانه برای حسن فتحی

مازیار وکیلی در رویداد۲۴ نوشت: حسن فتحی سابقه‌ای طولانی در ساخت فیلم‌ها و سریال‌های تاریخی دارد؛ فیلم‌ها و سریال‌هایی که البته کیفیت یکسانی ندارند: «پهلوانان نمی‌میرند» سریال خاطره‌انگیزی بود که داستانی بکر و اصیل داشت و به سرگذشت پهلوانان ایرانی در عصر قاجار می‌پرداخت. «شب دهم» امروز یک اثر کلاسیک در حوزه سینمای دینی به حساب می‌آید و نمونه درخشانی است از دراماتیزه کردن مضامین دینی به شکلی که برای مخاطب جذاب باشد. سه فصل سریال «شهرزاد» هم که مهم‌ترین و جنجالی‌ترین سریال فتحی در سال‌های اخیر به حساب می‌آید؛ یک مثلث عشقی جذاب در کنار بازی بازیگران مشهور از شهرزاد سریالی ساخت که مخاطبان بسیاری را به خود جذب کرد. حواشی مالی و سیاسی سریال هم باعث شد تا شهرزاد تا مدت‌ها در صدر اخبار باشد و منتقدان و تحلیل‌گران بسیاری را وادار به واکنش کند.

«روشن‌تر از خاموشی» داستان زندگی یکی از نامدارترین فلاسفه و عرفای ایران در عصر صفوی بود. فیلسوفی که عقایدش در زمان حیات بسیار مورد تکفیر متکلمین قشری قرار گرفت، اما بعد‌ها به قدری عالم‌گیر و تاثیرگذار شد که بسیاری از محققان و پژوهشگران اعتقاد دارند انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ متاثر از تفکرات ملاصدرا و حکمت متعالیه است. فتحی در «روشن‌تر از خاموشی» به خوبی نشان داد که خوب می‌تواند مضامین عرفانی را در بستر یک درام تلویزیونی روایت کند. فتحی در این کار از ظرفیت‌های داستانی دوران تاریخی زندگی ملاصدرا هم به درستی استفاده کرد و بسیاری از تحولات تاریخی ایران در آن دوران را نمایش داد. به‌نحوی که شخصیت شاه عباس در این سریال، ارزشی هم پای ملاصدرا پیدا کرده بود.

مجموعه این توانایی‌ها، فتحی را تبدیل به بهترین گزینه برای ساخت درام‌های تاریخی با مضامین عرفانی می‌کرد. به همین خاطر بود از زمانی که اعلام شد «مست عشق» که به رابطه پرمناقشه شمس و مولانا می‌پردازد را حسن فتحی می‌سازد همه خیال‌شان راحت شد که فیلم اگر یک شاهکار نباشد استاندارد‌های لازم برای یک اثر جذاب را دارد؛ اما این خیالی خام بود. برخلاف توقعات اولیه، «مست عشق» اثری است ضعیف که نتوانسته ذره‌ای از رابطه پیچیده این دو عارف نامی را به تصویر بکشد.

حسن فتحی همیشه عادت دارد که از دو عنصر برای هرچه جذاب‌تر تعریف کردن داستان‌های تاریخی خود استفاده کند. اولین عنصری که فتحی از آن استفاده می‌کند تعلیق است. مثلاً در شب دهم تعلیق لو رفتن اجرای تعزیه توسط حیدر خوش مرام بود که تماشاگر را تا پایان مشتاق تماشای سریال نگه می‌داشت. یا در پهلوانان نمی‌میرند تعلیق پیدا شدن قاتلی که تمام پهلوانان شهر را می‌کشت باعث جذابیت سریال می‌شد. فتحی تلاش کرده بود در مست عشق هم از تعلیق به شکل بهینه‌ای استفاده کند. فتحی دقیقاً داستان مست عشق را از جایی شروع می‌کند که ماموران حکومتی در قونیه به دنبال قاتل شمس تبریزی می‌گردند. فتحی تلاش داشته تا از این تعلیق برای جذابیت داستانی ثقیل و پیچیده استفاده کند.

اما خیلی زود و در میانه راه ماجرای قتل شمس فراموش می‌شود تا فتحی بر روی ماجرا‌های عاشقانه فیلم تمرکز کند. همان ماجرا‌های عاشقانه‌ای که محور اصلی جذابیت برخی از سریال‌های حسن فتحی بوده است. در «مدار صفر درجه» عشق یک پسر مسلمان بنام حبیب پارسا به دختری یهودی بنام سارا آستروک بود که داستان تاریخی این سریال را جذاب می‌کرد. یا در سریال «شهرزاد» مثلث عشقی شهرزاد، قباد، فرهاد بود که داستان را پیش می‌برد. برای همین فتحی در مست عشق هم تصمیم گرفته از این عنصر برای هر چه جذاب‌ترشدن سریال استفاده کند.

به عنوان، فتحی تاکید زیادی بر روی عشق پاک و آسمانی شمس تبریزی و کیمیا خاتون می‌شود. در حالی که روایت‌های تاریخی خلاف این موضوع را نشان می‌دهد. اما موضوع این جا است که نمایش این عشق به جای آن که بر جذابیت فیلم بیفزاید آن را تا حد سریال‌های مبتذل ترکیه‌ای پایین آورده است. این موضوع درباره عشق اسکندر و مریم هم صدق می‌کند. پرداخت سطحی فتحی باعث شده این داستان‌های عاشقانه به جای این که به کمک خط اصلی قصه (یعنی رابطه پر فراز و نشیب شمس و مولانا) بیایند آن را در حاشیه قرار داده و منحرف کرده‌اند.

نمایش مضامین عرفانی که با احوال درونی و فردی شخص سر و کار دارد در مدیوم سینما کار بسیار سختی است. چون مدیوم سینما تصویر است و تصویر اجازه تخیل و تحلیل را به تماشاگر نمی‌دهد. به همین خاطر است که اکثر کارگردانان بزرگ سینما برای بیان مضامین عرفانی و الاهیاتی سراغ داستان‌های روزمره می‌روند و می‌کوشند این مضامین را در دل یک داستان ساده و معمولی قرار دهند. مثلاً اسپیلبرگ در برخورد نزدیک از نوع سوم از دل یک داستان علمی تخیلی مضامین عرفانی و الاهیاتی زیادی بیرون می‌کشد یا دیوید لینچ در داستان سرراست داستان سفر یک پیرمرد با ماشین چمن‌زنی را بستر مناسبی برای نمایش احوال باطنی او می‌بیند. یا حتی مجید مجیدی هم برای بیان نگاه عرفانی خود سراغ داستان‌های روزمره‌تر می‌رود.

صحبت از عرفان روی پرده نقره‌ای سینما کار بسیار خطرناکی است. چون می‌تواند تماشاگر را دچار سوءتفاهم و سوءبرداشت کند. اتفاقی که برای مست عشق هم اُفتاده است. رابطه شمس و مولانا به قدری عمیق و پیچیده است که نمی‌شود شکل و کیفیت آن را در زمان صد دقیقه برای تماشاگر توضیح داد و همین عدم توضیح درست و دقیق است که در نهایت باعث می‌شود تماشاگر چیز زیادی از آن سردرنیاورد و خسته شود.

مست عشق برای فتحی یک شکست کامل است؛ چه از لحاظ داستانی و چه از لحاظ نحوه مواجهه با یک مضمون پیچیده. استراتژی غلط فتحی باعث شده تا تمام ظرفیت‌های مست عشق از دست برود و فیلمی با این حجم از هزینه و استفاده از ستارگان بزرگ سینمای ایران و ترکیه تبدیل به فیلمی سطح پایین شود. فیلم تنها به مدد حاشیه‌های پرتعدادی مانند مخالفت برخی مراجع به ساخت فیلم به دلیل تبلیغ صوفیه، مشهور شده است نه کیفیت نهایی خودش.

tags # سینما سایر اخبار اسرار تکامل آلت‌ جنسی؛ رابطه جنسی انسان‌های اولیه مثل گوریل‌ها بود؟ (تصاویر) «زو»؛ گاو عقیم و غول‌پیکری که توسط انسان‌ها به وجود آمد! (تصاویر) عجیب و باورنکردنی؛ اجساد در این شهر خود به خود مومیایی می‌شوند (تصاویر) کشف پرنده‌ عجیبی که سمت راست بدنش نر است و سمت چپش ماده!